هپاتیت

هپاتیت A از عفونت‌های شایع ویروسی است که اکثر ما در دوران کودکی به آن مبتلا شده‌ایم. این بیماری در مراحل اولیه، علائمی شبیه به آنفلونزا دارد؛ ولی بعد از بهبود علائم اولیه، علائمی مانند زردی پوست و چشم، تغییر رنگ ادرار و مدفوع یا بی‌رنگ شدن مدفوع ایجاد می‌شود.این نوع هپاتیت مسری است و از طریق آب و غذای آلوده یا تماس با فرد آلوده منتقل و باعث بیماری می‌شود. هپاتیت A در مراحل اولیه که علائم خفیف از خود نشان می‌دهد، به درمان نیاز ندارد.همان طور که می‌دانید، اندام هدف این ویروس کبد است. علائم زردی که در مراحل پیشرفته‌تر بیماری دیده می‌شود، نتیجهٔ اثرگذاری ویروس هپاتیت A بر کبد است.

علائم هپاتیت A

  • زردی چشم
  • زردی پوست
  • مدفوع رنگ‌پریده
  • از دست دادن اشتها
  • ادرار تیره
  • تب
  • اسهال
  • استفراغ

نحوه تشخیص هپاتیت A

با درخواست تست «HAVIgM آنتی‌بادی» متوجه می‌شویم که بیمار به ویروس هپاتیت A مبتلا شده است یا نه.

نتیجهٔ مثبت تست ابتلا به ویروس هپاتیت A را ثابت می‌کند. اگر IgM در سرم تست‌شده وجود داشته باشد، نشان‌دهندهٔ مرحلهٔ حاد بیماری است.

وقتی فردی به ویروس هپاتیت A مبتلا می‌شود، آنزیم‌های کبدی در بدن او افزایش می‌یابد و پس از ۳ تا ۴ هفته، سطح IgM در خون زیاد می‌شود.

 

هپاتیت B

هپاتیت B یک بیماری ویروسی است که به کبد آسیب می‌زند. ویروس هپاتیت B از طریق خون، ترشحات جنسی یا مایعات دیگر بدن منتقل می‌شود و می‌تواند باعث بیماری حاد یا مزمن شود.

علائم هپاتیت B

  • ادرار تیره
  • احساس خستگی
  • مدفوع خاکستری یا رنگ‌پریده
  • درد شکم
  • زردی چشم و پوست
  • و…

انواع هپاتیت B

بیماری هپاتیت B در ۲ نوع دیده می‌شود:

  1. هپاتیت B حاد
  2. هپاتیت B مزمن: این نوع عفونت ویروسی می‌تواند باعث آسیب جدی به کبد شود. سرطان و سیروز از عوارض شایع این نوع عفونت هستند.

بیمار تنها با مراجعه به پزشک و بررسی‌های پیوسته (هر ۶ ماه) از طریق سونوگرافی، آزمایش خون و… می‌تواند از سلامت کبد خود مطلع شود.

چه کسانی در معرض ابتلا به عفونت هپاتیت ب مزمن ویروسی هستند؟

  • افرادی که شرکای جنسی متعدد دارند؛
  • افرادی که در محیط‌های درمانی و آزمایشگاه‌ها مشغول به فعالیت هستند؛
  • افرادی که در معرض افراد آلوده قرار گرفته‌اند؛
  • افرادی که با سوزن‌های آلوده در آزمایشگاه‌ها و کلینیک‌های دندانپزشکی در تماسند؛
  • و…

آیا راهی برای پیشگیری از عفونت هپاتیت ب مزمن وجود دارد؟ 

واکسن هپاتیت B برای پیشگیری از این عفونت موجود است که با تزریق آن، می‌توان از ابتلا به این بیماری ایمن شد.

جدا از واکسن که اولین خط دفاعی است، باید بدانیم استفاده از کاندوم در حین رابطه جنسی و استفاده از دستکش برای افرادی که در محیط‌های درمانی و آزمایشگاه‌ها فعالیت می‌کنند، در پیشگیری از ابتلا موثر است.

توصیه‌های لازم در صورت ابتلا به هپاتیت B مزمن

اگر دچار هپاتیت ‌B مزمن شدید، توصیه‌های زیر را در نظر داشته باشید:

  • هر ۶ ماه، پزشک باید برای شما سونوگرافی از کبد بنویسد؛ چون این نوع هپاتیت می‌تواند باعث ایجاد سرطان کبد شود؛
  • هر ۳ تا ۶ ماه، باید آنزیم‌های کبدی (ALT ،AST) و آلبومین شما بررسی شود؛
  • از پزشک بخواهید تست AFP را هر ۶ ماه برای شما درخواست دهد؛
  • وسایل شخصی خود مانند ریش‌تراش، مسواک و ناخن‌گیر از دیگران حتماً جدا کنید و در اختیار کسی قرار ندهید.

اگر در بیماری، بعد از چک‌آپ‌های هر ۶ ماه، آنزیم‌های کبدی افزایش یابد و HB آنتی‌ژن مثبت مشاهده شود، بیمار باید سریعاً برای درمان به فوق تخصص گوارش و کبد ارجاع داده شود.

سوال خیلی مهم!

چه زمانی شرایط برای درمان بیماران مبتلا به هپاتیت B نوع حاد، اورژانسی است و باید در بیمارستان بستری شوند؟

هر بیمار مبتلا به نوع حاد ویروس هپاتیت ب که شرایط زیر را داشته باشد، باید فوراً در بیمارستان بستری شود و درمان آغاز شود:

  • آلبومین کاهش‌یافته (کمتر از ۴، به‌خصوص کمتر از ۲.۵)
  • کاهش سطح گلوکز بیمار (قند خون کمتر از ۶۰)
  • ادم در قسمت شکم یا پاها
  • گیجی یا کاهش هوشیاری بیمار (انسفالوپاتی)